Neurolog

1. zaburzenia napięcia mięśniowego,
2. układanie na jednej stronie,
3. asymetria głowy,
4. niechęć do leżenia na brzuchu,
5. padaczka – leki,
6. chwilowe „zawieszanie się”,
7. opóźnienie rozwoju psychomotorycznego,
8. inne niepokojące objawy związane z rozwojem – potykanie, przewracanie,
9. bóle głowy, zwłaszcza silne, z bólem oka,
10. zawroty głowy,
11. zaburzenia integracji sensorycznej SI.

Hematolog

1. nieprawidłowe wyniki morfologii krwi i/lub rozmazu krwi (warto zrobić rozmaz ręczny),
2. niedokrwistość,
3. zaburzenia wchłaniania żelaza.

Gastroenterolog

1. objawy refluksu, częste ulewanie, sapka (ukryty refluks?),
2. uczucie pieczenia (u starszych dzieci),
3. przedłużająca się kolka niemowlęca,
4. bóle brzucha,
5. zaburzenia wypróżniania – zaparcia, biegunki, nieprawidłowy kolor i/lub konsystencja stolca,
6. intensywny, nieprzyjemny zapach stolca,
7. niestrawione resztki pokarmu w stolcu.

Nefrolog/ urolog

1. nefrolog
   1. zakażenia układu moczowego, zwłaszcza nawracające,
   2. uważa się, że po drugim zakażeniu układu moczowego u małego dziecka, należy skonsultować się z nefrologiem,
2. urolog – zajmuje się również leczeniem zabiegowym
   1. choroby zewnętrznych narządów płciowych (stulejka, wodniak, jądra, wnętrostwo, załupek),
   2. stany zapalne dróg moczowych,
   3. stany zapalne zewnętrznych narządów płciowych,
   4. zaburzenia pracy pęcherza (np. popuszczanie moczu, zaleganie moczu, moczenie nocne, dzienne),
   5. kamica układu moczowego,
   6. krwiomocz,
   7. torbiele nerek.

Specjalista chorób metabolicznych

Przemiana materii, czyli metabolizm, obejmuje bardzo skomplikowane procesy biochemiczne, które regulowane są przez układ nerwowy, zespół enzymów, witamin i hormonów. Procesy te upodobniają organizm do wielkiego laboratorium. Jest ono precyzyjne, ale czasem jednak zawodzi, jak każdy, najlepszy nawet mechanizm. Nie trzeba tłumaczyć, że drobna „awaria”, jakiekolwiek zakłócenie w przemianie materii, zaburzenie metabolizmu któregoś ze związków, ma swoje patologiczne konsekwencje.

Objawy:

1. utrzymująca się gorączka,
2. wymioty, ulewania, biegunki,
3. kwasica,
4. hipo – /hiperglikemia,
5. opóźnienie psychoruchowe, nieprawidłowe przybieranie na wadze, utrata masy ciała,
6. obniżenie napięcia mięśniowego – wiotkie dziecka,
7. drgawki,
8. powiększenie narządów wewnętrznych – wątroby, śledziony,
9. nieprawidłowy zapach dziecka – mysi, klonowy zapach moczu.

Endokrynolog

1. zaburzenia funkcji tarczycy – warto oznaczyć TSH, fT3, fT4,
2. nadmierna masa ciała /otyłość/cukrzyca,
3. za mały wzrost i/lub masa ciała w stosunku do wieku,
4. zahamowanie przyrostu na siatce centylowej.

Okulista/optometrysta/ortoptysta/optyk/tyflopedagog

1. Okulista leczy oczy.
2. Optometrysta dobiera korekcję optyczną i prowadzi terapię widzenia przy każdym zaburzeniu funkcji wzrokowych.
3. Ortoptysta prowadzi ćwiczenia ortoptyczne, specjalizując się w leczeniu zeza i niedowidzenia. Diagnozuje zaburzenia widzenia obuocznego.
4. Optyk wykonuje okulary.
5. Tyflopedagog jest pedagogiem słabowidzących i niewidomych

Audiolog/foniatra

1. niedosłuch,
2. głuchota,
3. zaburzenia mowy,
4. chrypka,
5. bezgłos,
6. szumy uszne,
7. zaburzenia połykania,
8. zaburzenia równowagi,
9. zawroty głowy,
10. diagnostyka i wstępne leczenie:
    1. dysleksji,
    2. autyzmu, mutyzmu, logofobii – lęku przed mówieniem,
    3. jąkania.

Pedagog

1. Tyflopedagog jest pedagogiem słabowidzących i niewidomych.
2. Surdopedagog to specjalista zajmujący się uczeniem, terapią, diagnozowaniem i wspomaganiem rozwoju dzieci i młodzieży słabosłyszącej i niesłyszącej.
3. Oligofrenopedagog – opóźnienie intelektualne.
4. Prowadzenie terapii indywidualnych, takich jak:
   1. gimnastyka korekcyjna,
   2. kształtowanie zachowań społecznych i właściwych zachowań,
   3. terapia wad wymowy – przy współpracy z neurologopedą,
   4. usprawnianie i doskonalenie technik szkolnych ucznia.

Fizjoterapeuta

To jeden z najważniejszych specjalistów w trudnym starcie dziecka z wyzwaniami rozwojowymi. We współpracy z pediatrą i neurologiem, stanowi trzon wielowymiarowego wsparcia dla właściwego rozwoju dziecka. Początkowo mówimy o rozwoju psychofizycznym człowieka, a zatem nie oddzielamy rozwoju psychicznego od rozwoju ciała. Fizjoterapeuta będzie Waszym największym sprzymierzeńcem. Oczywiście, nie każde dziecko z wyzwaniami rozwojowymi musi być poddane terapii i nie da się działać niejako na zapas. Ale specjalista w tym zakresie nauczy Was, jak najlepiej opiekować się Waszym Dzieckiem, jak je przewijać, masować, jak się z nim bawić. Dzięki temu też będziecie mogli właściwie stymulować i torować prawidłowy rozwój Waszego Dziecka. Co powinniście obserwować, a co powinno stanowić sygnał do interwencji. Pytajcie, szukajcie i znajdźcie takiego, który Was słucha, słucha potrzeb Waszego Dziecka i który za nim podąża.

Dla dzieci opuszczających oddział neonatologiczny, a szczególnie dla wcześniaków, rehabilitacja jest niejako obowiązkowa. Musi ona być bardzo specjalistyczna, adekwatna do pojawiających się w toku rozwoju trudności. Idealną sytuacja jest, jeśli rozpoczyna się już na oddziale szpitalnym, a poza nim jest kontynuowana.

Możecie wybierać z różnych form rehabilitacji, to do Was należy ostateczna decyzja, pamiętajcie jednak, że najważniejsze są dobro i komfort Waszego Dziecka. Najważniejszym czynnikiem wspierającym rozwój są pozytywne doświadczenia, a zatem ważne jest, aby terapeuta w początkowej fazie współpracy z Waszym Dzieckiem przede wszystkim nawiązał z nim relację. Ponadto, ćwiczenia powinny mieć formę zabawy, powinny być ciekawe i wciągające dla Waszego Malucha. Stanowczo należy się sprzeciwić przestarzałym teoriom, że dzieci podczas rehabilitacji muszą płakać i że tylko wtedy mamy pewność, że ona działa. To szkodliwe przekonanie, które silnie zaburza poczucie bezpieczeństwa dziecka oraz jego więź z rodzicem.

Terapeuta integracji sensorycznej (ang. Sensory Integration therapy- SI)

Ma na celu pomoc dzieciom z zaburzoną lub zbyt wolno rozwijającą się umiejętnością integracji bodźców sensorycznych. Diagnozę i terapię SI prowadzić należy dopiero od 3-4 roku życia dziecka. Integracja sensoryczna jest to stan, w którym mózg odbiera wrażenia sensoryczne (zmysłowe) ze wszystkich układów zmysłowych (ze świata zewnętrznego oraz wrażeń pochodzących z wewnątrz organizmu), interpretuje je, segreguje oraz dostosowuje odpowiednią odpowiedź. Zadaniem terapeuty jest nauczenie dziecka, jak prawidłowo reagować na wrażenia zmysłowe i oswojenie go z różnorodnością świata. Dodatkowo, terapia sensoryczna rozwija zmysł równowagi oraz zdolności psychoruchowe dziecka, czyli innymi słowy – wspomaga jego rozwój.

Neurologopeda i logopeda

Neurologopeda jest specjalistą zajmującym się diagnozą oraz terapią zaburzeń mowy i komunikacji pochodzenia neurologicznego.

Pracuje z pacjentami z uszkodzeniami i dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego, małymi dziećmi z obciążonym okresem ciążowym i okołoporodowym, zespołami genetycznymi, dziećmi z opóźnionym rozwojem mowy, zaburzeniami mowy i komunikacji oraz osobami dorosłymi z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym. Poza tym, neurologopeda zajmuje się diagnozą i terapią funkcji pokarmowych u dzieci i osób dorosłych.

Z neurologopedą warto skonsultować się, gdy:

1. dziecko jest z tzw. grupy ryzyka, tzn. ciąża nie przebiegała prawidłowo, dziecko jest wcześniakiem, było karmione sondą lub spędziło dużo czasu w inkubatorze,
2. ma zdiagnozowane (bądź występuje ich podejrzenie) zaburzenia ze spektrum autyzmu, afazję, zespół Aspergera, zaburzenia neurologiczne czy wady genetyczne,
3. dziecko ma problemy z jedzeniem, odmawia przyjmowania pokarmów, nie toleruje określonych konsystencji,
4. nadmiernie się ślini, ma zawsze uchyloną buzię, nie oddycha przez nos,
5. nie mówi, mimo że już powinno, nie kontaktuje się z otoczeniem, nie reaguje na swoje imię, nie pokazuje paluszkiem, nie wykazuje zainteresowania osobami najbliższymi.

Logopeda

Logopeda wspiera dziecko w kształtowaniu prawidłowej wymowy, udziela też wskazówek rodzicom – jak należy z maluchem pracować w domu, aby osiągać lepsze efekty terapii. Może też pomagać dorosłym pacjentom pracować nad wyrazistością wymowy oraz usuwać jej zaburzenia.

Gdy tylko zaobserwujemy któreś z poniższych objawów, należy skonsultować się z logopedą:

1. dziecko ma ponad 6 miesięcy i do tej pory nie gaworzy,
2. ponad roczne dziecko nadal nie wypowiada pojedynczych wyrazów i sylab,
3. trzylatek nie realizuje prawidłowo głosek: p, b, m, p’, b’, m’, f, w, f’, w’, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, k’, g’, ch, t, d, n, l, l’, j, ł oraz ma problemy z artykulacją samogłosek ustnych i nosowych, poza tym ma ubogi zasób słownictwa i mówi bardzo niewyraźnie – „po swojemu”, w tym wieku niepokojący jest również brak prostych zdań
4. czterolatek zastępuje głoski syczące ciszącymi, zamiast r mówi j, zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne, np.: d na t (zamiast dom, tom);
5. sześciolatek ma problemy z rozróżnianiem słuchowym głosek, które podobnie brzmią, np. zamiast bułka czyta i pisze półka, czy zamiast koza czyta i pisze kosa, nadal ma trudność z prawidłową realizacją głosek szumiących i/lub głoski r, zacina się.
6. dziecko (bez względu na wiek) ma problem z oddychaniem, np. oddycha przez buzię zamiast nosem, z połykaniem, występują nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządów artykulacji lub ich ruchomości, wsuwa język między zęby podczas artykulacji,
7. ma trudności z czytaniem i pisaniem (starsze dzieci).