Wasze życie zmieniło się kolejny raz. Teraz całkowitą opiekę nad Waszym Dzieckiem sprawujecie samodzielnie. Pozwólcie, że przekażemy Wam kilka życzliwych rad:
- Starajcie się ułożyć wygodny dla Was plan dnia, który uwzględnia potrzeby wszystkich domowników.
- Nauczcie się prosić o pomoc i wsparcie.
- Jak najwcześniej rozpocznijcie zlecone niezbędne zajęcia z zakresu terapii i rehabilitacji:
- jeśli Wasze Dziecko jest wcześniakiem, to najprawdopodobniej będzie potrzebowało rehabilitacji mimo tego, że pewnie będzie się rozwijało w normie – większość dzieci przedwcześnie rodzonych potrzebuje wsparcia;
- jeśli Wasze Dziecko urodziło się w terminie, a Wy jako rodzice macie wiele wątpliwości co do jego rozwoju, pomimo właściwej opieki położnej – warto odwiedzić specjalistę i poznać wiele „modnych” terminów fizjoterapeutycznych, takich jak: wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe, integracja sensoryczna, chustowanie, masaż sensoryczny, asymetria ułożeniowa, itp;
- bardzo często to Mama potrzebuje pomocy fizjoterapeuty!; ze względu na rozejście mięśnia prostego brzucha, nietrzymanie moczu, czy wiele innych dolegliwości po porodzie, warto zadbać o siebie, swój komfort i zdrowie i mieć siłę na cieszenie się macierzyństwem!;
- jeśli Wasze Dziecko rodzi się z niepełnosprawnością, nieważne jaką, może mieć kolki, ulewać, gryźć brodawkę sutkową i wiele innych niepokojących Was zachowań, warto od razu to skonsultować ze specjalistą, nie szukać informacji z niesprawdzonego źródła, nie męczyć się i nie frustrować;
- jeśli Wasze Dziecko urodziło się i ma już diagnozę (np. Zespół Downa), możecie od samego początku stosować formy terapeutyczne, przygotować dziecko do ewentualnych zabiegów, wspierać je w rozwoju, zapobiegać przewidywanym trudnościom; dzieci z niepełnosprawnościami potrzebują stałego, profesjonalnego wsparcia w rozwoju.
- Ułóżcie listę działań, jakich potrzebuje Wasze Dziecko i po kolei realizujcie jej punkty.
- Zorganizujcie domowy kalendarz z wizytami, terapiami, ważnymi wydarzeniami – to ważne, aby niczego nie przeoczyć, ale też, aby nie dublować konsultacji.
- Bądźcie w stałym kontakcie z lekarzem – pamiętajcie, dr. Google nie jest najlepszym diagnostą… 😉 Najrozsądniej jest konsultować każdy Wasz niepokój o stan zdrowia dziecka z pediatrą/ specjalistą niż polegać na forach i niesprawdzonych opiniach. Od tego zależy zdrowie i życie Waszego Dziecka!
- Nie zapomnijcie, że każdy potrzebuje odpoczynku! Rehabilitacja, ciągłe wizyty u specjalistów, zajęcia terapeutyczne są dla Was, a przede wszystkim dla Waszego Dziecka obciążające i wyczerpujące. Czasami warto zrobić przerwę i krótkie wakacje – ustalcie to z lekarzem lub głównym terapeutą.
- Nie samą terapią Dziecko żyje! Nie zapomnijcie o wspólnej zabawie! Nie ma niczego lepszego dla każdego dziecka niż czas spędzony na wspólnej aktywności z rodzicami i rodzeństwem. Możecie wykorzystać go, aby pogłębiać Wasza wspólną więź, aby budować dobre relacje między rodzeństwem, aby rozwijać kompetencje społeczne swoich dzieci – wszystkich! Zabawa ma fundamentalne znaczenie w rozwoju człowieka. W ten sposób kształtują się umiejętności poznawcze i społeczne, uczymy się emocji i zachowań. Poznawajcie siebie nawzajem oraz otaczający Was świat – to najlepsza terapia!
- Jeśli Wasze Dziecko jest wcześniakiem, to pamiętajcie o tym, że wcześniak to nie jest miniaturka człowieka – mierzycie się z ogromnym wyzwaniem. Otoczenie nie zawsze to rozumie. Często spotkacie się z nachalnymi pytaniami, wścibstwem, zbędnymi i nietrafionymi radami. Nie musicie na nie odpowiadać! Zastanówcie się, komu i co chcecie przekazać (rodzinie? przyjaciołom?), ułóżcie sobie neutralny komunikat na takie okazje, który ucinać będzie zbędne dyskusje.
- Nie zapomnijcie żyć! Oprócz dzieci macie jeszcze siebie. Wy też potrzebujecie chwili odpoczynku, kontaktu z osobami dorosłymi, przyjemności i wsparcia. Pomyślcie i zaplanujcie czas dla siebie. Nawet 15 minut wytchnienia z kubkiem dobrej kawy może czynić cuda!
- Poszukajcie wsparcia. Warto dołączyć do grup rodziców, którzy mierzą się z podobnymi do Waszych wyzwaniami. Możecie się wspierać, wymieniać informacjami, polecać sobie dobrych specjalistów. Dzięki temu poczujecie, że nie jesteście sami.
- Jeśli macie starsze Dzieci – nie zapomnijcie o nich! One również przeżywają tę sytuację, o czym pisaliśmy już wcześniej. Znajdźcie czas dla każdego z dzieci, na zabawę, rozmowę. Praktykujcie uważność i słuchajcie o potrzebach zdrowego rodzeństwa. Macie szansę na stworzenie głębokiej więzi i rozwinięcia w dzieciach prawdziwej empatii.
- Nie zapomnijcie też o sobie! Jak już ucichnie ferwor pierwszych dni, harmonogramów dnia i ustalicie bezpieczną rutynę życia rodzinnego, zadbajcie o swoje relacje partnerskie. Szczęśliwi, spełnieni i uśmiechnięci Mama i Tata to dla Dzieci największy skarb!
Nie izolujcie się nadmiernie! Z zachowaniem bezpieczeństwa i higieny Wasza, wyjątkowa sytuacja nie wyklucza spotkań rodzinnych i towarzyskich. Może nie od razu, może nie w wielkim gronie, może nie w zatłoczonych miejscach, ale nie ma żadnego powodu, żeby nie dzielić radości z osobami, które są Wam bliskie. To też szansa przygotować otoczenie na wyjątkowość Waszego Dziecka.